آیا سفر به افغانستان می‌تواند اقامت دایمی مرا از بین ببرد؟

در حقوق بین‌الملل یک اصل مهم و پذیرفته شده این است که پاسپورت هر کشور نشانه‌ی رسمی حمایت همان کشور از دارنده‌ی آن شمرده می‌شود.

مثلاً وقتی شما با پاسپورت افغانستان سفر می‌کنید، در میدان هوایی هرکشوری که باشید تمام مامورین سرحدی می‌دانند که دولت افغانستان شما را به‌عنوان تبعه‌ی خود می‌شناسد.

اگر در کشوری بیرون از افغانستان دچار مشکل شوید، سفارت یا قونسولگری افغانستان حق و مسوولیت دارد به‌عنوان نماینده‌ی رسمی شما مداخله کند. در کُل، پاسپورت شما نشان‌دهنده‌ی حمایت دیپلماتیک دولت صادرکننده از شما است.

این اصل بر اساس کنوانسیون وین در روابط دیپلماتیک (۱۹۶۱) و کنوانسیون وین در روابط قونسولی (۱۹۶۳) شکل گرفته و امروز در سطح جهانی به‌طور گسترده پذیرفته شده و اکثریت کشورهای جهان آن را به رسمیت می‌شناسند.

پناهندگی در کانادا

زمانی که یک شهروند افغانستان به کانادا می‌آید و به دلیل تهدیداتی که در افغانستان متوجه اوست درخواست پناهندگی می‌دهد و درخواست او پذیرفته می‌شود، به این معنا است که کانادا پذیرفته او در کشور خودش امنیت ندارد و دیگر نمی‌تواند زیر حمایت دولت افغانستان زندگی کند.

چون در حقوق بین‌الملل، پاسپورت نشان‌دهنده‌ی حمایت رسمی دولت صادرکننده از دارنده‌ی آن است، اگر همین فرد بعد از مدتی دوباره پاسپورت افغانستان را تجدید یا استفاده می‌کند، این عمل از نگاه حقوقی معنا و شکل دیگری به‌خود میگیرد. به همین دلیل، در قوانین مهاجرت کانادا داشتن و استفاده‌ی دوباره از پاسپورت افغانستان به معنای “استفاده‌ی دوباره از حمایت دولت افغانستان” ویا “خود را به دولت افغانستان تسلیم کردن” محسوب می‌شود.

در چنین وضعیتی، مقامات مهاجرت کانادا می‌توانند روندی را آغاز کنند که به آن لغو پناهندگی یا (Cessation) گفته می‌شود. در این حالت، فرد نه‌تنها حمایت پناهندگی خود را در کانادا از دست می‌دهد، بلکه به طور خودکار اقامت دایمی‌اش نیز لغو می‌گردد.

پروسه‌ی لغو پناهندگی چگونه انجام می شود؟

در چنین مواردی، برای بررسی اینکه آیا برگشت به افغانستان باعث از دست دادن پناهندگی و اقامت دایمی می‌شود یا نه، مقامات مهاجرت کانادا با اجرای یک تست یا آزمایش سه مرحله‌یی سه پرسش اساسی را مطرح می‌کنند:

آیا سفر داوطلبانه بوده است؟
یعنی آیا فرد به میل خود به افغانستان برگشته یا مجبور شده است به افغانستان برگردد؟ اگر خودش تصمیم گرفته به افغانستان برگردد، حتی اگر برای مریضی یا فوت یکی از اعضای خانواده برگشته باشد، این سفر داوطلبانه تلقی می‌شود.

آیا قصد و نیت برگشت به حمایت دولت افغانستان وجود داشته است؟
یعنی آیا فرد با این کار می‌خواسته و قصد داشته دوباره زیر حمایت دولت افغانستان برود؟ بر‌اساس احکام قانون مهاجرت در کانادا، وقتی پناهنده‌ی پذیرفته شده در کانادا، پاسپورت افغانستان را تجدید و استفاده می‌کند، فرض براین است که او چنین قصدی داشته است.

آیا استفاده‌ی واقعی از حمایت افغانستان صورت گرفته است؟
یعنی آیا فرد عملاً از حمایت دولت افغانستان استفاده کرده است یا نه؟ برای نمونه، اگر فرد موردنظر با پاسپورت افغانستان آزادانه داخل خاک افغانستان شده و بدون مانع و مشکلی از افغانستان خارج شده؛ ویا در افغانستان از تذکره، کارت بانکی یا اسناد دیگری استفاده کرده، این موارد میتوانند نشانه‌ی استفاده‌ی واقعی از حمایت دولت افغانستان محسوب شوند.

مثلاً فردی که در کانادا به‌عنوان پناهنده پذیرفته شده و بعداً اقامت دایمی گرفته است، پاسپورت افغانستان را تجدید می‌کند و برای مدتی به افغانستان می‌رود تا از پدر یا مادر مریضش پرستاری و مواظبت کند. او بدون هیچ مشکلی وارد افغانستان و از افغانستان خارج می‌شود و در این مدت از کارت بانکی و دیگر اسناد رسمی افغانستان هم استفاده می‌نماید.

وقتی مقامات کانادایی این موضوع را بررسی کنند، به این نتیجه می‌رسند که:

  • سفر او داوطلبانه بوده است؛
  • تجدید پاسپورت او به معنای قصدِ دریافت حمایت دولت افغانستان بوده؛ و
  • داخل و خارج شدنِ بدون مشکل و استفاده از اسناد رسمی نشان می‌دهد که او به‌طور واقعی از حمایت دولت افغانستان استفاده کرده است.

فراتر از ظاهر ساده‌ی قانون

این توضیحات نشان می‌دهند که برای پناهنده‌ی پذیرفته شده در کانادا، برگشت به افغانستان بعد از گرفتن اقامت دایمی موضوعی ساده نیست. مقامات کانادایی هر برگشت را بر اساس همین سه معیار بررسی می‌کنند: داوطلبانه بودن، قصد و نیت، و استفاده‌ی واقعی از حمایت دولت. اگر نتیجه‌ی بررسی مثبت باشد، فرد نه تنها پناهندگی خود را از دست می‌دهد بلکه اقامت دایمی‌اش نیز لغو می‌شود.

هرچند در ظاهر، تطبیق قوانین مهاجرت در چنین قضایا ساده و قطعی به‌نظر می‌رسد، واقعیت همیشه این‌گونه نیست. برخی کیس ها یا قضایا پیچیدگی‌هایی دارند که تنها با نگاه عمیق‌ و ژرف می‌توان آن‌ها را شناسایی کرد. آگاهی از قوانین کانادا، کنوانسیون‌های بین‌المللی و بافت‌های اجتماعی و حقوقی کشورهای مربوط این امکان را می‌دهد تا با طرح پرسش‌های کلیدی، برداشت‌های رایج در نهادهای پناهندگی و آفسرهای وزارت مهاجرت کانادا را به چالش کشیده و مسیر دوسیه را به طرف موفقیت سوق داد.

وحید جلال زاده

وحید جلال زاده در سال ۱۳۹۳ افغانستان را به مقصد ایالات متحده امریکا ترک کرد. او پس از اتمام دوره ماستری در امریکا، در سال ۱۳۹۵ خورشیدی به کانادا رفت و پس از دریافت دیپلوم در رشته ی مهاجرت کانادا، شامل کار و فعالیت در عرصه ی مهاجرت کانادا شد. جلال زاده پس از سه سال کار در بخش مهاجرت، توانست در ماه سرطان ۱۴۰۰ جواز فعالیت خود را به عنوان مشاور رسمی امور مهاجرت در کانادا از اداره تنظیم کننده فعالیت های مشاورین امور مهاجرت کانادا بدست بیاورد. او دفتر “خدمات مهاجرتی وحید” را در تورونتوی کانادا تاسیس کرد و اکنون یکی از بهترین مشاورین امور مهاجرت در کانادا است. از سال ۱۳۹۷ به اینسو، جلال زاده با ارایه‌ی خدمات و معلومات صادقانه و دقیق، افغان های متعددی مقیم کانادا و بیرون از کانادا را که علاقمند دریافت معلومات دقیق و خدمات صادقانه‌ی مهاجرت بوده اند، کمک کرده است. وحید جلال زاده:بیشتر از ۲۵۰ نوشته در مورد مهاجرت به کانادا روی وبسایت خود به زبان فارسی / دری نشر کرده است. به بیشتر از ۴۳۵۰ پرسشی که ذریعه‌ی تماس‌های تلیفونی، متنی، و ایمیل برایش رسیده اند، پاسخ تفصیلی و کاملاً رایگان ارایه کرده است (۶۰ ماه حدود ۲ میلیون و ۶۲۹ هزار و ۷۴۶ دقیقه می شود؛ هر تماس بگونه‌ی اوسط ۴۰ دقیقه، ۴۳۶۷ ضرب در ۴۰ مساوی می شود به ۱۷۴ هزار و ۶۸۰ دقیقه. بر این اساس، جلال زاده در ۶۰ ماه گذشته، بگونه‌ی اوسط، در هر روز حدود یک و نیم ساعت را برای ارایه معلومات دقیق و کاملاً رایگان صرف کرده است). با ارایه مشاوره‌ی رایگان در ۵ سال گذشته، حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار و ۹۲۵ دالر در اقتصاد افغان های مقیم کانادا و افغانستان صرفه جویی کرده است (بر اساس نرخ معمول فیس وکیل های مهاجرت در کانادا، اوسط فیس هر مشاوره حدود ۲۷۵ دالر تعیین شده است). با آگاهی دهی به زبان ساده و عام فهم در مورد شرکت های غیر مجاز، فعالیت های قاچاقبران انسان، و پیشنهاد های غیر حقیقی که باغ های سرخ و سبز را به افغان ها نشان میدهند، در ابتکار وزارت مهاجرین کانادا و پولیس سرحدی کانادا برای جلوگیری از فریبکاری مهاجرتی مشارکت داشته است. با ارایه معلومات دقیق و درست و آگاهی دهی به وقت، وحید جلال زاده مانع کلاه‌برداری شده و نگذاشته پول های که از فروش خانه و دارایی های افغان ها بدست آمده بوده اند به جیب قاچاقبران انسان بروند. اینگونه، جلال زاده بیشتر از یک میلیون دالر پول افغان ها را از افتیدن به دست فریبکاران نجات داده است. وحید جلال زاده ۱۰ خانواده را در طی مراحل کارهای مهاجرت شان به کانادا به گونه‌ی رضاکار کمک و یاری رسانده است.وحید جلال زاده، به هدف نزدیک ساختن افغان ها در کانادا و استفاده بهتر از منابع موجود برای بهبود وضعیت زندگی افغان های که سالهای متعددی در کانادا بوده اند و افغان های تازه وارد، ابتکارات بیشتری را رویدست دارد. وحید جلال زاده در شهر کابل به دنیا آمده است. او در کودکی علاقۀ زیادی به مطالعه داشت. در عمر ۱۳ سالگی به نوشتن ِ داستان های کوتاه پرداخت، در ۱۷ سالگی آموزشهای ابتدایی فلمسازی را در افغان فلم فرا گرفت، در ۱۹ سالگی بعد از مهاجرت به پاکستان با جمعی از جوانان مهاجر افغان در شهر پشاور، فلم آموزشی یک ساعته ی را به نام “تلاش” کارگردانی نمود، و به عمر ۲۰ سالگی نماینده نشراتی مجله مشعل در پشاور شد. جلال زاده، بعد از برگشت به کابل در سال ۱۳۸۲ به عمر ۲۲ سالگی، برای مدت کوتاهی در بخش تولید رادیوی آرمان در شهر کابل ایفای وظیفه نمود و بعد شامل کار در نهادی شد که به کمک مالی موسسه “حمایت از اطفال” برای اطفال روی سرک صنف های آموزش حرفه برگزار میکرد. کار ِ او با اطفال روی سرک در برنامه های مقطعی و درک او از چالش های جوانان در راستای آموزش و توانمند شدن، توام با تجربه تلخ او از جنگ های داخلی، او را وا داشت تا برای رسیدگی به این چالش ها دنبال راهکاری براید که زمینه سهم مثبت او در جهت دهی فکری جوانان را فراهم سازد. بر این اساس، جلال زاده پس از آموزش های مقدماتی خبرنگاری حرفه یی در نی – حمایت کننده رسانه های آزاد افغانستان در سال ۱۳۸۴ خورشیدی، مجله فانوس را به عنوان پلتفارم یا بستری برای توانمندسازی جوانان بناء گذاشت که تا سال ۱۴۰۰، بیشتر از ۵ هزار جوان به شکل مستقیم و ۳۰ هزار جوان به شکل غیر مستقیم از خدمات آن بهره مند شده اند. وحید جلال زاده، در سال ۱۳۹۰ خورشیدی، در چهارچوب گروه هماهنگی رسانه های افغانستان در برنامۀ موفقی که از جانب دفتر نی – حمایت کننده رسانه های آزاد افغانستان، انترنیوز افغانستان در چهارچوب برنامه امدپ اداره انکشاف بین‌المللی ایالات متحده امریکا حمایت مالی میشد، جهت آگهی دهی و شامل ساختن نظریات خبرنگاران و کارمندان رسانه یی کشور در مسوده قانون حق دسترسی به معلومات و مقرره کار خبرنگاران افغان، با بیشتر از ۱۲۰۰ خبرنگار و کارمند رسانه یی از ۳۴ ولایت کشور، بطور مستقیم کار کرد. جلال زاده، در مدیریت برنامه های مشارکت مدنی و آگهی دهی از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۳ افغانستان، با حمایت مالی نهاد های بین المللی، با حدود ۵۰۰ هزار مستفید شونده به شکل مستقیم و ۵ میلیون مستفید شونده به شکل غیر مستقیم کار نموده است. او در همان سال، به پاس این خدمات، مورد تقدیر و تحسین نماینده خاص سرمنشی ملل متحد در امور افغانستان و پاکستان، و حزب اجماع ملی جوانان افغانستان قرار گرفت. جلال زاده، از طریق کار در نهادهای ملی و بین المللی در داخل کشور به شمول وزارت فواید عامه، همکاری های ایتالیا، اتحادیه اروپا، واحد تحقیق و ارزیابی افغانستان، و میداییر؛ و در خارج از کشور به شمول سفارت افغانستان در واشنگتن دی سی، اتحادیه تاجران و صنعتگران افغان در ویرجینیا، انجمن انجنیران افغان و افغان اکادمی در امریکا مصدر خدمت به مردم و کشور خود شده است. جلال زاده در بخش های عدالت اجتماعی، سیاست، و مراقبت از اطفال آثار پژوهشی و کتب را نیز از زبان های انگلیسی و اردو به زبان فارسی برگردان نموده است. جلال زاده عضویت اتحادیه ملی خبرنگاران افغانستان، شورای بین المللی جوانان، و انجمن ترجمان های ایالت انتاریو در کانادا را کسب نموده است. وحید جلال زاده متاهل و اداری سه فرزند است. به روز شده در: جدی ۱۴۰۲

دیدگاه‌تان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *